بـنام خدای بهار آفرین
بهار آفرین را هزار آفرین
به جمشید و آیین پاکش درود
که نوروز از او مانده در یادبود . . .
نوروز مبارک
از اوج سرازیر شدن یک نفس است
آن لحظه که بال زندگی می شکند
در چشم پرنده آسمان هم قفس است
فاصله حکم دیواریست برای ندیدنولی ندیدن هرگز حکم فراموشی نیست